نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (607 )  

 [ منبع و مأخذ : کشف الاسرار و عدة الابرار خواجه عبدالله انصاری ، متوفی قرن پنجم هجری ]  

 ســوره 4 : نســـاء  ( مدنی ـ 176 آیه دارد ـ جزء چهارم ـ صفحه 77)

  ( قسمت بیست و نهــم )

سـرمایه هر گنـاه

 ( جزء پنجــم صفحه 90)

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم

77 ـ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّواْ أَیْدِیَکُمْ  

 وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ  الْقِتَالُ

إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ کَخَشْیَةِ اللّهِ  أَوْ أَشَدَّ خَشْیَةً

وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنَا  الْقِتَالَ لَوْلا أَخَّرْتَنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ

قُلْ مَتَاعُ  الدَّنْیَا قَلِیلٌ وَالآخِرَةُ خَیْرٌ لِّمَنِ اتَّقَى

وَلاَ تُظْلَمُونَ  فَتِیلًا

تفسیر لفظی :

آیا نمی بینی و نمی نگری به کسانی که به آن ها گفته شد دست از جنگ با کفار بردارید و نماز گزارید

و زکات دهید ، پس از آن همین که بر آن گروه قتال واجب آمد جمعی از آنها از جنگ می ترسیدند

مانند ترس از عذاب خداوند یا سخت تر و گفتند : چرا فراغ و امان از ما ببردی و بر ما جهاد نوشتی ؟

چرا ما را در امن و فراغ باز نگذاشتی ؟ تا اجلی که نزدیک است خود برسد !

بگو ای محمّــد ؛ برخورداری در این جهان اندک است ، و آن جهان برای پرهیزکاران

 از این جهان بهتر است ! و بر شما به اندازه ی چیز کوچکی ستم روا نخواهد شد .

تفسیر ادبی و عرفانی : [ بخش دوم ]

پیامبر (ص) فرمودند :

دنیــــــــا ملعــــــــــون است ،

و سرای بی نوائی و بی دولتی است ،

و طبل میان تهی و بساط فرومایگی است ،

خداوند چون دنیـــــــــا را آفرید ،

جز سه چیز همه را لعنت فرستاد ؛

اول : یـــــــاد خـــــــــــــــــــدا ،

که در دنیـــــــا است نه از دنیــــــــــا !

دوم : مـــــــردم دانشمنــــــــــد ،

که خلق را چــــراغ و شیطان را داغ است !

سوم : دانشجـــــو و دانش آمـــــــــوز ،

که در راه دانش اندر منزل طلب است !

و از این رو فرمود :

که فرشتگان بال های خود را

برای طالب علم پهن کنند !

این کسان نیز در دنیـــــــا هستند

ولی از دنیـــــــا نیستند !

از این سه گــــروه که بگذرد ،

زینهــار ! هرگز گِرد دنیـــــــــا مگـــرد !

که روی معرفت سیـــــــاه کند ،

و جامه ی عصمت چــــــاک گرداند ،

خبر نداری که این دنیای دنیّ ،

بر مثال عروس آراسته !

بر طارم طراری نشسته !

و از شبکه ی شک و تردید ،

بیرون را می نگرد و با تو می گوید :

من چون تـو هــزار عاشـق از غــم کُشتم

نالـــوده به خـــون هیــچ کس انگشتم

نقل شده : علی مرتضی ( ع) ؛

آن هژیــــــر درگاه رســالـــت ،

و داماد حضرت نبــــوّت ،

هرگاه که به دنیـــا برگذشتی ،

دامن دیانت خویش را فراگرفتی ،

و ترسان ترسان گفتی :

ای دنیــــا ؛ دگری را فریب ده ،

که من تو را سه طلاقه کرده ام ،

گفتند : یا علی ؛

شگفتا که روان شیرمردان

از بیم شمشیر تو آب گشت !

چنین از دنیا می ترسی ؟

گفت : شما خبر ندارید که ؛

این دنیـــا درخت خـــــــار آور است !

دست هــــــوی و آز ،

آن را کنار جوی عمر تو نشانده !

اگر از آن دوری نکنی ،

خار ِ آن در دامن عصمت تـــــو افتد ،

و پاره پاره کند !

نشنیده ای که در آغاز کار ،

که هنوز خــــــار آن نیرومند نشده بود ،

چگونه دامنعصمت آدم را بدرید ؟

اکنون که خــــار آن قوت دار شده ،

و روزگاری برآمده ،

با علی پسر ابوطالب خود چه کند ؟

از این جا بود که مصطفی (ص) فرمود :

دوستی ِ دنیـــــا سرمایه ی هر گنــــــاه است ،

تا دل بر آن کم نهند و حَــذَر کنند ،

و خداوند تبارک و تعالی فرمود :

متاع دنیـــــــا اندک است ،

تا مردم بدان کمتر رغبت کنند ،

و از آن بپـــــرهیــــــزنـــــــد ،

و به متـــــــاع آخــــــرت که ،

همه نیکوئی و جاودان است بپردازند .

این جمعـه هم گذشت و نیامدید  

آقـــــــــــــا 

و ما همچنـــــان منتظــــــــریم

تا جمعه فرخنده ای که امام و پیشوایمان

حضــرت حجــة ابن الحســن العسکـــری

بیایند و کام تشنگان عدالت را سیراب نمایند

برای تعجیل در ظهــــور مبارکشان

همچنــــان دعــــــا می کنیم